Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Na chrzcie 20 czerwca 1920 roku nadano mu imiona Karol Józef. Rodzina żyła skromnie, utrzymywana jedynie z pensji ojca, który w stopniu porucznika był urzędnikiem w Powiatowej Komendzie Uzupełnień. Matka zajmowała się domem i dorywczo zarabiała jako szwaczka. Lolek, bo tak nazywała Karola matka, miał starszego o 14 lat brata, Edmunda, który po ukończeniu wadowickiego gimnazjum, studiował medycynę w Krakowie. Pierwsze lata dzieciństwa Karola minęły w spokojnej, pełnej radości atmosferze domu rodzinnego. Na niespełna miesiąc przed Pierwszą Komunią Świętą Karola, 13 kwietnia 1929 roku w wadowickim szpitalu umiera matka. Trzy lata później zmarł, w wieku 26 lat, brat Karola Edmund. Po ich śmierci ojciec staje się najbliższym przyjacielem syna. Zaszczepił w nim pasję do gór, aktywnego życia. Lecz syn od ojca przejął coś więcej, pobożność oraz siłę charakteru.
14 maja 1938 roku Karol Wojtyła odebrał świadectwo maturalne z wynikiem celującym. Już jesienią przeprowadził się z ojcem do Krakowa, by podjąć studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagielońskim. Mimo nawału zajęć nie zrezygnował ze swoich pasji. Grał w teatrze, pisał poezje, dużo czytał.
18 lutego 1941 roku po długiej chorobie zmarł ojciec Karola, który od tej chwili zostaje zupełnie sam.
Śmierć najbliższych członków rodziny była silnym doświadczeniem w życiu przyszłego Papieża.
W listopadzie 1942 roku Karol wstąpił do tajnego seminarium, które zorganizował kardynał Adam Sapieha. W listopadzie 1946 roku z jego rąk przyjął święcenia kapłańskie. Wkrótce wyjeżdża do Rzymu na studia doktoranckie. Wraca w 1948r. do kraju i trafia do maleńkiej podkrakowskiej parafii w Niegowici. Po siedmiu miesiącach zostaje przeniesiony do Krakowa i staje się duszpasterzem akademickim. Dla młodych, ciekawych świata ludzi stał się po prostu „Wujkiem Karolem”, który tak mądrze i pięknie mówił o Bogu i wierze podczas organizowanych wspólnie spływów kajakowych i wycieczek górskich. Szybko staje się idolem młodych. Jako profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego wygłasza porywające wykłady.
W wieku 38 lat zostaje biskupem pomocniczym Krakowa, wkrótce arcybiskupem. W roku 1967 papież Paweł VI mianuje go kardynałem.
16 października 1978 roku to szczególny dzień dla Polski, Polaków i całego świata. Na Tron Piotrowy wybrano Karola Wojtyłę, który przyjął imię Jan Paweł II. Był on pierwszym i jedynym Polakiem sprawującym urząd głowy Kościoła katolickiego w Stolicy Apostolskiej, w Watykanie. Hasłem jego pontyfikatu, który trwał 27 lat, było „TOTUS TUUS” (Cały Twój) Ojciec święty Jan Paweł II odbył 104 pielgrzymki apostolskie. Opublikował 14 encyklik. Przyszło pełnić papieską posługę w szczególnym momencie historii. Polska odzyskała wolność, a wraz z nią pół Europy. Jan Paweł II był patronem tych przemian. Wołał głosem cierpiących, biednych, więzionych. W Afryce, Azji, Ameryce, Europie. Wszędzie. Stanął naprzeciw wszelkiemu złu. Potępiał wojny, Apelował o wolność narodów i każdej ludzkiej istoty. Piętnował niesprawiedliwe rządy. Łączył religie. Zwalczał terroryzm. Uczył miłości, przebaczenia i pojednania. Dawał nadzieję i wiarę.
2 kwietnia 2005 r. o godz. 21:37 odszedł do Domu Ojca.
Błogosławionym Kościoła Katolickiego został 1 maja 2011 roku, a 27 kwietnia 2014 został kanonizowany. Dniem patronalnym Świętego Jana Pawła II ogłoszono 22 października.
